കരയാത്തസൂര്യന്‍

ബാല്യകാലം

*********

കോളാമ്പി പൂക്കള്‍ പറിച്ചു

കുന്നിക്കുരു പെറുക്കി

വേലിയിലെ സുന്ദരിപ്പൂവിനോട്

കിന്നാരം പറഞ്ഞും

കാരക്ക പറിച്ചും മാമ്പഴം പെറുക്കിയും

അണ്ണാരകണ്ണനെ നോക്കി

മാവിന്‍ ചുവട്ടില്‍ കാത്തു നിന്നതും

മഷിത്തണ്ട് ഇറുത്തു ബാഗ് നിറച്ചതും

മയില്‍പീലി മാനം കാണാതെ

പുസ്തകത്തിലോളിപ്പിച്ചും

കനകാംബര പൂക്കള്‍

പറിച്ചു മുടിയില്‍ ചൂടിയും

കൊരങ്ങന്പഴം തേയ്ച്ചു

ചുണ്ട് ചുവപ്പിച്ചതും

ആട്ടിന്‍ കുട്ടിയോടൊപ്പം

ഓടിതളര്‍ന്നതും

തോട്ടിലെ വെള്ളത്തില്‍ നീന്തി കുളിച്ചതും

തോര്‍ത്ത്‌ വലകൊണ്ടു മീനെ പിടിച്ചതും

തുമ്പിയെ പിടിച്ചു കല്ലെടുപ്പിച്ചതും

പ്യരി മുട്ടായിയുടെ പച്ചകവര്‍ കൊണ്ട്

പൂമാല കോര്ത്തതും

ഓലപന്തു ഉണ്ടാക്കിയും

പ്ലാവില തൊപ്പി തുന്നിയും

ആമ്പല്‍പ്പൂ മാല ഉണ്ടാക്കിയും

ഓലകൊണ്ട് കുഞ്ഞിപ്പുര കെട്ടിയും

ചാക്കുകൊണ്ട് പായ വിരിച്ചു

കണ്ണടച്ച് തുറക്കും മുന്‍പേ

നേരം വെളുത്തതും

മണ്ണപ്പം ചുട്ടും മണല്‍ചോറ് വച്ചും

പച്ചിലകാശക്കിയും

ചെമ്പരത്തിപ്പൂ കറിയുണ്ടാക്കി

പ്ലവിലപാത്രമാക്കി

തോര്‍ത്തുകൊണ്ട് സാരിച്ചുറ്റി അമ്മയായതും

പാവകുട്ടിയെ കുളിപ്പിച്ച് പൊട്ടു തോടുവിച്ചതും

കരികൊണ്ട് മീശവച്ചു അച്ചനായതും

നെല്ലിക്ക തിന്നു വെള്ളം കുടിച്ചതും

അമ്മയെ കാണാതെ പഞ്ചാര കട്ടതും

എക്കിള്‍ ഇട്ടപ്പോള്‍ കട്ടതെന്തെന്നു

അമ്മ ചോദിച്ചതും എക്കിള്‍ മാറനായ്

പിന്നെയും അമ്മ പഞ്ചാര തന്നതും

പഞ്ചാരയുമ്മ അമ്മയ്ക്ക് കൊടുത്തതും

കൈവെള്ളയില്‍ വെറ്റിലയെടുത്തു

ചന്തം നോക്കി ഞെട്ടും വാലും

ഇറുത്തു വല്യമ്മ വായില്‍ തന്നതും

ഊന്നുവടിയില്‍ കൂനിനടക്കുന്ന

വല്യമ്മയെ അനുകരിച്ചതും

വാല്‍സ്യല്യമോടെ വല്യമ്മ വടിയോങ്ങിയപ്പോള്‍

പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ടോടി മറഞ്ഞതും

ഇന്നലെയെന്നപോല്‍ മനസ്സില്‍ തെളിയുന്നു

നിറമുള്ളഒരായിരം ബാല്യകാലോര്‍മ്മകള്‍

കൈവിട്ടു പോയൊരെന്‍ കുട്ടിക്കാലം

തിരികെ ലഭിക്കനായ് കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാന്‍

ജന്മങ്ങള്‍ ഒരായിരം


                                                                          മിനി പുതുശ്ശേരി