ഇരുളടഞ്ഞ മുറിയില്‍ ആരോടും മിണ്ടാതെ ....ആരെയും കാണാതെ .....പാറി പറന്ന മുടിയും കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി ഒരു മൂലയില്‍ ഒതുങ്ങിയിരിക്കുന്ന മകളെ നോക്കി അമ്മ നെടുവീര്‍പ്പിട്ടു....
എന്ത് ചോദിച്ചാലും നിര്‍വികാരമായ ഓരോ നോട്ടം മാത്രം ....
അടുത്തിരുന്നു നിര്‍ബന്ധിച്ചാല്‍ ഒരു പിടി ചോറ് കഴിക്കും ......എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് ഉരിയാടിയിട്ടു മാസങ്ങളായി......
നിറകണ്ണുകളോടെ ആ അമ്മ പറഞ്ഞു.....
ഇവള്‍ ഇങ്ങിനെയായിരുന്നില്ല ....എപ്പോഴും ചിരിയും കളിയുമായി നടന്ന ഒരു കിലുക്കാം പെട്ടി ...ഒരുപാട് സംസാരിക്കാന്‍ കൊതിചിരുന്നവള്‍.....ഒരുവട്ടം അവളോട്‌ സംസാരിച്ചിട്ടുള്ള ആരും അവളെ മറക്കില്ല .....ഫേസ് ബുക്കും ഓണ്‍ലൈന്‍ കൂട്ടുകാരും,,കഥയും കവിതയും ഒക്കെയായി കഴിഞ്ഞിരുന്നുന്ന ഒരു വായാടി പെണ്ണ്....അവളുടെ എല്ലാ കൂട്ടുകാരെയും എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു ....എല്ലാവരെയും പറ്റി സംസാരിക്കാന്‍ അവള്‍ക്കു നൂറു നാവാണ്....
അവരെല്ലാം അവള്‍ക്കു ചേട്ടന്‍,,ചേച്ചി...അനിയന്‍,,,അനിയത്തിമാര്‍,,,,അങ്ങിനെ അവളുടെ കൂടപ്പിറപ്പുകള്‍ ആയിരുന്നു അവരെല്ലാം ....അവരുടെ വിഷമങ്ങളില്‍ അവള്‍ സങ്കടപ്പെടുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്....
ഇപ്പോള്‍ ഈ മാറ്റത്തിന്റെ കാരണം എന്താണെന്നു എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല......അവളുടെ കൂട്ടുകാര്‍ ഒക്കെ വിളിക്കും പക്ഷെ ആരോടും സംസാരിക്കാന്‍ കൂട്ടാക്കുന്നില്ല അവള്‍.....സംസാരിക്കാന്‍ പറഞ്ഞാല്‍ നിറകണ്ണുകളോടെ നോക്കിയിരിക്കും.....
അറിയാവുന്ന കൂട്ടുകാരോട് എല്ലാം ഞാന്‍ ചോദിച്ചു ....അവര്‍ക്ക് ഒന്നും കാരണം അറിയില്ല...........
അവള്‍ക്കു ഒരു പ്രണയം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല ...കാരണം എന്‍റെ മകളെ എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം.....
പക്ഷെ അവള്‍ക്കു പ്രിയപ്പെട്ട ആരോ അവളെ വിട്ടു പോയിരിക്കുന്നു.........
ഇന്നും ആ അമ്മ അന്വേഷണത്തിലാണ്.....സ്നേഹിക്കാന്‍ മാത്രം അറിയുന്ന തന്‍റെ മകളെ സ്നേഹത്തിന്‍റെ ലോകത്തിലേയ്ക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവരാനുള്ള ശ്രമത്തിലാണ് ഈ അമ്മ.....
