എങ്ങിനെ നിന്റെ ദുഃഖം എന്റെ സങ്കടമായി തീര്ന്നത് .....
എങ്ങിനെ നിന്റെ ചിന്തകളിലും വഴികളിലും ഞാന് കൂട്ടായത്.....
നിന്റെ മനസ്സ് നോവുമ്പോള് എങ്ങിനെ എന്റെ കണ്ണ് നിറയുന്നു.....
അവഗണിക്കപ്പെട്ടന്നു തോന്നുമ്പോള് ഞാന് എന്തിനാ ഇത്രയും അസ്വസ്ഥയാകുന്നത്......
ഞാന് നിന്നെയോ നീ എന്നെയോ ഒരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ല ഇനി കാണുമോ എന്നും നിശ്ചയം ഇല്ല......
കൂടപ്പിറപ്പായി ജനിച്ച കൂട്ടുകാരനെപ്പോലെ.......കൂട്ടു
സന്തോഷവും സങ്കടങ്ങളും പങ്കുവച്ചു നമുക്ക് നന്മയുള്ള സൌഹ്രദത്തില് അനുദിനം വളരാം ......
ആരും ഇല്ലെന്നു തോന്നുമ്പോള്,,,ഈ വലിയ ലോകത്തില് നീ ഒറ്റപ്പെട്ടെന്നു തോന്നുമ്പോള്,,,,കൊച്ചു കൊച്ചു സന്തോഷങ്ങളും ,,, സങ്കടങ്ങളും,,,, തമാശകളും പങ്കുവയ്ക്കാനും ,,,നിഷ്കളങ്കമായി സ്നേഹിക്കാനും ഈ വലിയ ലോകത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലും ഒരു കോണില് ഞാന് ഉണ്ടാകും വറ്റാത്ത സൌഹ്രദത്തിന്റെ ഉറവയുമായി.......
എന്ന്
നിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഫ്രെണ്ട്
മിനി ചാക്കോ പുതുശ്ശേരി