സ്നേഹഗീതം

(ഇതിലെ കഥയും കഥാപാത്രങ്ങളും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരോ ജീവിക്കാന്‍ ഇരിക്കുന്നവരോ ജനിക്കാന്‍ പോകുന്നവരുമായോ യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലെന്ന് അറിയിക്കുന്നു............)

സ്നേഹത്തിന്റെ തൂവല്‍ സ്പര്‍ശനതിനായികൊതിച്ചു നീയെന്‍റെ പ്രണയത്തിന്‍റെ വാതിലില്‍ മുട്ടുമ്പോള്‍ ....കൈകള്‍കൊണ്ട് കാതുകള്‍ അടച്ചു നിശബ്ദമായി ഞാന്‍ തേങ്ങുകയായിരുന്നു.....ഒരു നിമിഷം എന്റെ കേള്‍വി നഷ്ട്ടപ്പെട്ടെങ്കില്‍ എന്ന് ഞാന്‍ ആശിച്ചുപോയി.....കാതുകളിനിന്നു കാതുകളിലെയ്ക്ക് ഒഴുകിയെത്തുന്ന നിന്‍റെ സ്നേഹസ്വരം....ആ സ്നേഹം എന്നെ അന്ധയാക്കുന്നു....

ഓ എന്റെ പ്രിയനേ നിന്‍റെ കൈകള്‍ പിടിച്ചു ആരും കാണാത്ത ഒരു ലോകത്തേയ്ക്ക്.... നീലമേഘത്തിന്റെ ചിറകിലേറി

അങ്ങകലെ മനുഷ്യന്റെ കണ്ണെത്താത്ത നീലഗിരിയുടെ മുകളില്‍ നമുക്ക് പോകണം.....
അവിടെ നിന്‍റെ മടിയില്‍ തലവെച്ചു ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങളോട് എനിക്ക് കിന്നാരം പറയണം...

വിശുദ്ധ സ്നേഹത്തിന്റെ അടയാളമായി വാനമേഘങ്ങളില്‍ ഇറങ്ങുന്ന മാലഖമാരോടൊപ്പം സ്നേഹഗീതം പാടണം..
നിലാവില്‍ വിരിയുന്ന നിശാഗന്ധിപ്പൂക്കളെ ഞാന്‍ നിനക്കായി ഒരുക്കിവച്ചിട്ടുണ്ട് .....



നിന്‍റെ മുഖം കൈകളില്‍ എടുത്തു ആ കണ്ണുകളില്‍ തിളങ്ങുന്ന മിഴിനീര്‍ മുത്തുകളെ സാക്ഷിയാക്കി ഞാന്‍ പറയുന്നു പ്രിയേ നമ്മളെപ്പോലെ ഇത്രയും വിശുദ്ധമായി പ്രണയിച്ചവര്‍ ഉണ്ടാകുമോ ....

മിനി  ചാക്കോ പുതുശ്ശേരി