കുളികഴിഞ്ഞു
ഈറന് തുള്ളികള്
ഇറ്റുവീഴുന്ന
മുടികളും
ചുളിവു വീണ
കൈകളും
നിര്മ്മലമായ
മനസ്സുമായ്
ജീവിത
സായഹ്നസന്ധ്യകളില്
നിലവിളക്കിന് മുന്പില്
കൈകൂപ്പി കണ്ണടച്ച്
മനസ്സാം അമ്പലത്തില്
ഭഗവാനെ കണ്ടു
മനസ്സില് നിറയെ
ഭക്തിതന് പൂക്കളും
ചുണ്ടില്
നാമജപവുമായ്
അമ്മെനാരായണ
ദേവിനാരായണ
മന്ത്രം ജപിച്ചു ...
ഈറന് സന്ധ്യയില്
പൂമുഖത്തിരിക്കുന്ന
മുത്തശ്ശിയമ്മയോടൊപ്പം
കുഞ്ഞിളംകാറ്റും
ഈറന് മേഘവും
കുഞ്ഞാറ്റ കിളികളും
ജപമന്ത്രം ഈണത്തില്
ഏറ്റുചൊല്ലി
കുഞ്ഞിളം
കൈകള് കൂപ്പി
മുത്തശിയമ്മയോടൊപ്പം
ഐശ്വര്യം നിറച്ചു
നന്മതന് തിരിയിട്ട
നിറദീപത്തിനു മുന്പില്
വട്ടമിട്ടു ഇരുന്നു
നാമം ജപിച്ച ത്രിസന്ധ്യകള്
ഇന്ന് ഓര്മ്മ മാത്രമായ്
ഇടവഴിയില് എന്നും കാണുന്ന അമ്പതിനോടടുത്തു പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന
ആ മനുഷ്യനെ അടുത്തുവന്നാല് വല്ലാത്തൊരു ദുര്ഗന്ധമാണ് ....നീട്ടി
വളര്ത്തിയ വെളുപ്പും കലര്ന്ന മുടിയും താടിയും ....അഴുക്ക് പുരണ്ട
വസ്ത്രങ്ങള് ......എന്നാല് ആ മിഴികളില്
നക്ഷത്രത്തിളക്കമായിരുന്നു......ആ മനുഷ്യന്റെ അധരങ്ങളില് നിന്നും
ഉതിര്ന്നു വീഴുന്ന മൊഴി മുത്തുകള്ക്ക് ചന്ദനത്തിന്റെ
സുഗന്ധമായിരുന്നു.... ആ സുഗന്ധം അനുഭവിക്കാന് വേണ്ടി മാത്രം ഞാന്
അദേഹത്തെ ഇടവഴിയില് കാത്തുനില്ക്കുക പതിവാക്കി....
ആ മനസ്സിനോട് ഒരുപാട് അടുത്തുപോയി ...ഒരിക്കല് പോലും
കാണാതിരിക്കാന് ആകാത്തവിധം ഒരു ആത്മബന്ധം
ഉടലെടുത്തിരിക്കുന്നു.....കാത്തിരുന്നു മുഷിഞ്ഞ ദിവസം ഒരു ശുഭ
വസ്ത്രധാരി അറിയിച്ചു ആ നക്ഷത്രകണ്ണുകളും സുഗന്ധമൊഴിയും
അഗ്നിയ്ക്ക് ആഹാരമായെന്നു .......കത്തിത്തീര്ന്നിട്ടു ഒരു രാത്രി പിന്നിട്ട
ആ ചാരക്കൂമ്പാരത്തിനരികെ നില്ക്കുമ്പോള് മിഴികളില് നിന്നും അടങ്ങു
വീണ മിഴിനീര് മുത്ത് ആ ചാരത്തിലലിഞ്ഞു.....അപ്പോള് ഒരു ചെറുകാറ്റ്
വീശി പതിയെ ഒരു അശരീരി കാതില് ഒരു സ്വകാര്യം പോലെ മന്ത്രിച്ചു ..
ഈ ചാരക്കൂമ്പാരത്തില് ഞാന് ഉറങ്ങുമ്പോള് എന്നോട് ചേര്ന്നലിയാന്
ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീര് അതാണ് കുഞ്ഞേ ഈ കാലമത്രയും ഞാന്
തേടിയലഞ്ഞ നിധി ......അവസാനമായി എന്നെ പിന്തുടരുന്ന ഏക
സമ്പാദ്യം....നീ അതെനിക്ക് സമ്മാനിച്ചിരിക്കുന്നു .......!!!